วันจันทร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ผมฟังเพลงนี้ แล้วน้ำตาไหล....รักประเทศไทยครับ



ระหว่างที่นั่งอ่านข่าวในเว็บไซต์อยู่ ก็มีคนแนะนำให้ลองเปิดดูคลิปเพลง Hip-Hop ที่แต่งโดยคนไทยที่ชื่อว่า "ฟักกลิ้งฮีโร่" หรือชื่อจริง ณัฐวุฒิ ศรีหมอก หรือ กอล์ฟ ปกติผมไม่ค่อยฟังเพลงแนวนี้อยู่แล้วครับ แต่ด้วยอารมณ์กำลังเบื่อๆ ก็เลยลองฟังดู ช่วงที่เขาแร๊พๆ ก็ไม่ได้ตั้งใจฟัง แต่พอเสียงนุ่มๆของผู้ชายขึ้นในท่อน Chorus ผมหละ "ขนลุกซู่" เฮ้ยยย พี่"ธีร์ ไชยเดช" นี่หว่า เลยต้องตั้งใจฟังใหม่

ยอมรับเลยครับว่า "น้ำตาไหล" มีน้อยเพลงมากที่เป็นเพลงชาวโลกแล้วทำให้ผม "น้ำตาไหล" (แต่เพลงพระเจ้า เพลงนมัสการหลายเพลงเรียกน้ำตาผมได้เสมอครับ) คิดไปว่า "เรา" ได้ทำอะไรให้กับ "ประเทศไทย" แล้วบ้างหรือยัง เหมือนกับอีกหลายๆคนที่ยัง "สาละวน" กับชีวิตประจำวันอย่างที่เพลงนี้บอก แต่ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่กำลัง "ต่อสู้" เพื่อให้เราทั้งหลายนั้น "หลับสบาย" อยู่ที่3จังหวัดภาคใต้ ละติจูด 5องศา 37ลิปดา

ผมคงไม่พูดถึงตัวนักร้องหรือเพลง แต่ผมกำลังจะถามถึงคำว่า "รักประเทศไทย" ที่ได้ยิน หรือได้พูดกันจนชิน แต่จริงๆแล้ว เรา"ทำ" อะไรบ้างที่แสดงว่า "รักแผ่นดินนี้"

เพลง ราตรีสวัสดิ์
ศิลปิน ฟักกลิ้ง ฮีโร่ Featuring ธีร์ ไชยเดช


วันนี้ฉันมีนิทาน อยากเล่าให้เธอฟัง
นิทานเรื่อง ท ทหาร อดทน
เวลาเค้ายืนเค้าแนบปืนกลไว้ข้างกาย
ทั้งที่เค้าไม่เคยใจร้ายและไม่เคยคิดฆ่าคน
แต่เป็นอีกคืนที่เค้าต้องออกลาดตระเวน
เป็นหน้าที่ของกองพันทหารราบผู้รักตัวเอง
น้อยกว่าชนในชาติไทย
เพราะรู้ว่าเลือดเนื้อเค้าจะสละไม่ให้เราเป็นทาสใคร
ในขณะนั้น ผู้ก่อการร้ายซุ่มโจมตี
เสียงปืน ดังสนั่นตอนเวลาเลยเที่ยงคืนกว่า
เสียงระเบิดดังก้องกึกไปทั่วทั้งป่า
พร้อมเสียงกระสุนปืนทะลุตัวจ่า
เค้ารีบยกปืนกลข้างกายประทับบ่า
ในขณะที่ยิงสวนไปเค้าคิดแต่ว่า
ถ้าคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของชีวิต
เค้าก็ยินดีที่จะสละทุกอย่างด้วยยศอันน้อยนิด
ขอเพียงคนในชาติได้หลับสบาย
เค้าจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย

ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ
ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้

หลับตาเถอะนะ ขอให้เธอหลับฝันดี
คืนนี้ไม่ต้องห่วง ตรงนี้ฉันจะดูแลด้วยชีวิตของฉัน

ในคืนที่ผมกินเหล้าอยู่นั่งเล่น
ในคืนที่ป้าข้างห้องยังตั้งวงป๊อกเด้ง
คืนที่เด็กมัธยมนั่งท่องตำราเอนท์จุฬา
คืนที่ใครหลายคนลืมชื่อคนเดือนตุลา
คืนที่คุณนอนหลับอยู่บนเตียง
ทั้งหมดคือคืนเดียวกันกับเสียงปืนที่ดังเปรี้ยง
ของทหารต่อต้าน ข.จ.ก.
ผู้ไม่ยอมให้ใครมาเผาโรงเรียน เผาตำรา ส.ป.ช.
และยังไม่มีตอนจบของนิทาน
มีเพียงแต่ตอนรุ่งสางไม่เป็นศพก็พิการ
เพราะในทุกเช้าที่เราตื่นมาเมาขี้ตา
มันคือเช้าแห่งการสูญเสียที่ 5 องศา 37 ลิปดา
เขาตายเพื่อคนในชาติได้หลับสบาย
เขาจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย

ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ
ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้

หลับตาเถอะนะ ขอให้เธอหลับฝันดี
คืนนี้ไม่ต้องห่วง ตรงนี้ฉันจะดูแลด้วยชีวิตของฉัน
ฝากดาวบนฟ้า ร้องเพลงนี้ให้เธอฟัง
หากฉันไม่ได้กลับ อย่างน้อยให้เธอหลับสบายก็พอแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น