วันนี้ผมมีโอกาสได้กลับไปเยี่ยมสถาบันพระคริสตธรรมเพนเทคอส ในวันนัดพบศิษย์เก่าฯ
........ที่ๆผมได้เข้าไปศึกษาพระคัมภีร์ในระดับปริญญาโทเต็มเวลาถึง 2ปี
........ที่ๆผมเคยผูกพันมาตั้งแต่สมัยเ็ป็นอนุชน มาวิ่งเล่น ซ้อมบาส แข่งกีฬา4คริสตจักร
........ที่ๆผมได้เจอเพื่อน พี่ น้องผู้รับใช้ที่ไ้ด้รับการทรงเรียกเข้ามาศึกษาพระคัมภีร์ ผ่านทุกข์(สอบ ส่งรายงานมหาโหด) ผ่านสุข(กินไอติมหลังมื้อเที่ยงทุกวัน)
.........ที่ๆ ผมได้สร้างวีรกรรมเอาไว้เยอะขณะเรียน แม้กระทั่งวันสุดท้ายของการสอบ หลังจากสอบวิชาสุดท้ายก่อนจบ ผมตั้งใจว่าจะวิ่งรอบสถาบัน 3รอบ พร้อมตะโกนไปว่า เรียนจบแล้วๆๆ
ผมรู้สึกว่า ขณะเรียนนั้น เวลามันช่างยาวนานจริงๆ รายงานก็เยอะมากๆๆๆๆ สอบก็โหดสุดๆ และที่จำได้ดีที่สุดก็คือวิชาภาษากรีก 1 เรียนกับอาจารย์เอสรา โมทนาพระคุณ ซึ่งสอบทุกสัปดาห์ เรียนแล้วต้องกลับมาทำการบ้าน และต้องท่องศัพท์ ซึ่งเรียกได้ว่า เรียนไป ร้องไห้ไป เพราะมัันยากจริงๆ อาจารย์ท่านสอนแบบไม่อ่อนข้อให้เลย แต่ก็ขอบคุณพระเจ้า ที่การสอนอย่างเข้มข้นของท่านนั้้น ทำให้ผมมีความเข้าใจในภาษากรีกอย่างดี(ในตอนนั้้น ตอนนี้ลืมหมดต้องทวนใหม่ ฮา) และผลการสอบออกมาก็ได้ที่ 2 ของชั้น เป็นไปได้ครับ ขอบคุณพระเจ้า
แต่พอเรียนจบมาแล้ว ออกมาสู่งานรับใช้ข้างนอก ก็ยังหวนคิดว่า เรายังอยากกลับไปเรียนต่อ เรียนเพิ่มอีก เพราะชีวิตการรับใช้พระเจ้าจริงๆแล้ว มันมีอะไรมากกว่าแค่การเรียนในห้องเรียน ซึ่งผมก็เข้าใจว่า การเรียนเป็นเหมือนการลงเสาเข็ม และเทพื้นฐานให้แน่น แต่การจะทำอะไรต่อนั้น เปรียบเหมือนชีวิต และนิมิตที่แต่ละคนได้รับจากพระเจ้ามา เราต้องมาประยุกต์ใช้ ตามแนวทางของตนเองและสถานการณ์นั้นๆที่พระเจ้าให้ประสบ ซึ่งย่อมไม่เหมือนกัน แต่อย่างน้อยเมื่อฐานแน่น การไปต่อ ไปสูงขึ้นก็ไม่อันตรายอีกต่อไป
ขอบคุณครับพระเจ้าที่ผมได้มีโอกาสเรียนในขณะที่อีกหลายคนได้แค่คิด
ขอบคุณครับอาจารย์ที่เคี่ยวเข็ญผม จนจบ
ขอบคุณสถาบันฯครับที่ยังเห็นความสำคัญของระบบการศึกษาพระคัมภีร์อย่างเข้มข้นเต็มเวลา เพื่อปูฐานสำหรับผู้รับใช้มากมาย
ปล. ผมได้รับเลือกให้เป็น1ใน5กรรมการศิษย์เก่าฯครับ มีวาระ 2ปี ภาระกิจเร่งด่วนเลยคือ รวบรวมศิษย์เก่าทั้ง 38รุ่นให้กลับมาให้หมด หลังจากที่กระจัดกระจายไปจากเยรูซาเล็ม เอ้ย จากสถาบันฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น